vrijdag 4 april 2008

Madonna met Justin Timberlake op #1; REM haalt het niet

Zoals voorspeld: Madonna neemt de touwtjes in handen deze week in de Single Top 100. Samen met Justin Timberlake komt ze ineens binnen op de eerste plaats met '4 minutes (to save the world)', de voorloper van haar nieuwe album. Madonna, die dit jaar Sara ziet, is dus nog steeds hot! de Amerikaanse verwijst Duffy terug naar de tweede plaats; Amy Winehouse zakt naar #3.

Nog meer zangeressen: ook Amy MacDonald, Colbie Caillat en Mariah Carey doen het uitstekend met top 100-posities voor hun nieuwe singles: Amy is binnen op #14 met 'This is the life', Colbie op #59 met 'The little things' en Mariah op #68 met 'Touch my body', maar die staat in Amerika dan weer op #1.


In de categorie 'kennen we al': 'Disco's revenge' van Gusto is in de remix binnen op #45, Out of office brengt op #83 een 2008-versie van 'Break of dawn' en 'Boer zoekt vrouw'-deelnemer Boer Frans komt op #87 binnen met 'Ik bin boer Frans'; dat liedje heette ruim twintig jaar terug nog 'Ik ben boer Harms'.

In de Album Top 100 heeft Amy Winehouse opnieuw een concurrent teruggewezen. 'Back to black' staat al 66 weken genoteerd en al een kwart jaar bovenaan. Deze keer komt 'Accelerate' van REM net te kort. Het album van Anouk, 'Who's your momma' stijgt onder invloed van de Gelredome-concerten terug de top 10 in en we zien nog nieuwkomers van onder meer Moby, Dream theater (een verzamelaar), Gnarls Barkley en een Nederlandstalige Angela Groothuizen. En dan is het cirkeltje weer rond, want ook zij ziet Sara binnenkort...

Aanstaande maandag komen we uitgebreid terug op alle eersteweeks noteringen in een nieuwe Megaman.

woensdag 2 april 2008

Midweek: Madonna zeker van #1, R.E.M. moet nog even geduld hebben

Hou je vast, Duffy mag nu al een toontje lager zingen met ‘Mercy’, want een andere zangeres neemt haar eerste plaats in. Die zangeres is Madonna. Zij zal samen met Justin Timberlake & Timbaland op #1 binnenknallen met ‘4 minutes (to save the world)’, en dat alleen dankzij de download die meer dan 1/3 verkoopt dan ‘Mercy’ van Duffy. La Ciccone scoort hiermee haar vijfde #1-hit, voor zowel Justin Timberlake als Timbaland is het hun eerste.

Nog meer 'vrouwengeweld' is er van van de volgende zangeressen. Met ‘Mr. rock & roll’ wil het (nog) niet echt lukken, maar ‘This is the life’ wordt de doorbraak voor Amy MacDonald. Het nummer, deze week de 3FM Megahit, verwachten we aanstaande vrijdag in de buurt van de top 10. Niet zo hoog, maar wel bij de bovenste 50, Colbie Caillat met ‘The little things’. Zo hoog als in Amerika, waar ze deze week haar achttiende #1-hit scoort, komt ze bij ons (nog) niet. Mariah Carey met ‘Touch my body’, die hiermee wel de lijn van frivole hits (en clips) voortzet.

Utah saints heeft hun dancehit ‘Something good’ uit 1992 opgepoetst en gaat er nu wel een hit mee scoren, getiteld ‘Something good 2008’. Ook Out of office heeft een remake gemaakt van een nummer. ‘Break of dawn’ uit 2007 krijgt met ‘Break of dawn 2008’ een nieuwe kans. En Hi-tack/de Klubbheads laten weer van zich horen als hun alter ego the Caramel club met ‘Jumbo jumbo’, gebaseerd op ‘All night long’ van Lionel Richie.

Op Nederlandstalig gebied verwachten we de volgende binnenkomers: Robert Leroy, die met ‘Jij leeft in mij’ kans maakt om ‘Zonder jou’, zijn grootste hit uit 2002 (destijds #34) te evenaren. Na Ramses Shaffy & Liesbeth List (‘Laat me/Vivre’) en Paul de Leeuw (‘Une belle histoire/Een mooi verhaal’) , is Alderliefste nu met Jack Poels in zee gegaan, en komt met ‘Vogelvrij/l’ Oiseau’. Boer Frans is verliefd op Miss Universe Kim Kötter. Wellicht dat hij haar kan imponeren met zijn single ‘Ik ben boer Frans’. En tenslotte gooit Leendert, voorheen actief in de musical en operette wereld, het met ‘Meer dan ooit’ over een andere, Nederlandstalige, boeg.

In de Album Top 100 woedt nog een harde strijd tussen Amy Winehouse met ‘Back to black’ en R.E.M. met ‘ Accelerate’. Momenteel in het voordeel van Amy, die dan voor de twaalfde week bovenaan zou komen te staan. Het zou wel leuk zijn voor R.E.M. als zij de strijd winnen, want het is alweer twaalf jaar geleden dat ze hun laatste #1-album scoorden in ons land met ‘New adventures in hi-fi’.

Dream theatre timmert al 23 jaar aan de weg, dus werd het wel eens tijd voor een verzamelalbum: ‘Greatest hits’. Snoop dogg gaat nog niet zo lang mee, en komt dan ook met een gewoon album: ‘Ego trippin’’.Sinds twee jaar is er weer nieuw werk van gitarist Joe Satriani met ‘Professor Satchafunkis and the musterion of the rock. Een hitsingle ontbreekt nog, maar het album ‘The odd couple’ vindt zijn weg nu al naar de liefhebbers van Gnarls barkley. En last but not least brengt Angela Groothuizen haar tweede Nederlandstalige cd uit. ‘Melk en honing’, waarmee ze volgens eigen zeggen de goede kant van het leven wil benadrukken.

Zal R.E.M. het uiteindelijk toch winnen van Amy Winehouse? En hoe hoog komt ‘This is the life’ van Amy MacDonald binnen? Deze en andere vragen over de nieuwkomers in de Single en Album Top 100 worden aanstaande vrijdag beantwoord in een nieuwe hitflits. Dan ben je weer helemaal bij!

maandag 31 maart 2008

Megaman bij week 13 – 29 maart 2008

Welkom bij de nieuwe Megaman, waarin Duffy de eerste plaats opeist, Nikki een smak maakt, Krezip voor het eerst een cover opneemt, Sarah Bareilles geen liefdesliedje wil schrijven, de Smurfen 50 jaar jong zijn en Rob de Nijs een ode brengt aan Noord-Holland. Dit en nog veel meer over de hits in de Single Top 100 en Album Top 100 in een nieuwe Megaman!

Duffy nu ook bij ons op #1

Duffy: Mercy (1) *** eerste week op #1 ***

In de vierde week stijgt ‘Mercy’ van Duffy naar de eerste plaats. Een positie die ze in eigen land al in februari bereikte, en vijf weken vast hield. Of dat haar ook in ons land zal lukken, moeten we nog maar zien. Maar die eerste plaats heeft ze en kan niemand haar meer afnemen! In juni en juli gaat Duffy op tournee door Europa, die haar op woensdag 2 juli naar Paradiso in Amsterdam brengt. Ze komt dan met haar voltallige band. Wellicht dat ze tegen die tijd al een tweede #1 heeft behaald.

Voor de vijftiende achtereenvolgende week staat een zangeres op de eerste plaats van de Single Top 100:
- Rihanna: ‘Don’t stop the music’ (4x)
- Mark Ronson feat. Amy Winehouse: ‘Valerie’ (6x) (Mark Ronson is hier de gitarist)
- Leona Lewis: ‘Bleeding love’ (1x)
- Nikki: ‘Hello world’ (3x)
- Duffy: ‘Mercy’ (1x)
Een aantal dat nog niet eerder is voorgekomen in het Megatijdperk. Het maximum lag sinds 1998 op dertien weken:
- Janet Jackson: ‘Together again’ (2x)
- Céline Dion: ‘My heart will go on’ (11x)

Nikki maakt grote smak

Nikki: Hello world (6)

Vorige week redde Nikki Kerkhof het nog net met ‘Hello world’ op #1; het verschil met ‘Mercy’ van Duffy was slechts 1%. Maar deze week moet ze inleveren, en niet zo’n beetje ook! ‘Hello world’ zakt na drie weken op #1 naar de zesde plek. Relatief gezien verkoopt het nummer bijna de helft (45%) minder dan de nieuwe #1 van Duffy. De laatste keer dat een #1-hit flink onderuit ging, was op 1 december 2007, toen ‘Pak maar m’n hand’ van Nick & Simon, al na één week bovenaan naar de elfde plaats zakte. De grootste val vanaf #1 is nog steeds ‘Eenzame kerst’ van André Hazes. Na met kerst 1976 de sprong gemaakt te hebben van 16 naar #1, zakte het naar de zeventiende plek. Vanwege de kerst zaten er wel twee weken tussen.

ALP is een hoornblazer uit Columbia

ALP vs Outwork: Fiesta elektronika (36) *** hoogste eersteweeks ***

De hoogste binnenkomer deze week komt van een act dat bestaat uit vier leden en afkomstig is uit Italië en de Carribean. De leden zijn:
- Alessandro Viola (A)
- Livio Gobbo (L)
- Pietro Berti (P)
- Glen White

Alessandro Viola (1956) is muzikant in hart en nieren, van klassiek tot fusion. Hij komt uit een muzikale familie; zijn ouders waren muzikant en daar heeft hij het al op zeer jeugdige leeftijd van geleerd. Vervolgens studeerde Alessandro aan het conservatorium in Venetië, waar hij, nog maar 21 jaar jong, afstudeerde in piano en composities. Maar het was niet alleen klassieke muziek die hem interesseerde. De blues en de funk hadden al sinds zijn veertiende zijn belangstelling. In 1994 kwam zijn doorbraak met het project Brainbug met het nummer ‘Nightmare’, dat pas drie jaar later een hit werd in de lage landen: #47. In 1999 later speelde hij in de befaamde ‘Carnegie Hall’ in New York mee aan het project ‘Venice for one day’. Het jaar daarop leerde hij DJ Pietro Berti kennen, en in 2002 Livio Gobbo.

Livio Gobbo (Treviso, 31 oktober 1972), begon als keyboardspeler. In 1997 begon hij zijn eigen studio ‘X-side’. Via Alessandro Viola kwam hij in contact met DJ Pietro Berti, met wie hij diverse projecten opzette: Dreamaster, System Drivers enVicky Blond. Livio Gobbo bedient zich ook van de naam Lee J.

De derde, Pietro Bertini ook wel bekend als DJ Outwork, begon eind jaren ’80 met draaien. Hij heeft zo’n beetje de hele Italiaanse clubscène wel gezien, van het noorden tot het zuiden, en weer terug. In 1994 werd hij door Pioneer gevraagd voor het promoten en demonstreren van hun Dj equipment.. Rond die tijd is zijn befaamde ‘Elektro-sound’ ontstaan, die je ook hoort op ‘Fiesta elektronika’.

Pietro maakte onder verschillende namen remixen voor onder anderen Duke (‘Soul sister brother’, 2002) en Underdog project (‘Summer jam’, 2003). Hij vloog de hele wereld over en begon het project Outwork. Met Mr. Gee (Glen White) nam hij ‘Elektro’ op, dat twee jaar geleden tot #26 kwam. De opvolger ‘Out of time’ uit mei 2007 flopte. Eind september 2007 begon Pietro aan een nieuw project: ALP vs Outwork. Waarbij ALP de artistieke naam is van een Columbiaanse hoornspeler die hij ontmoette in Bogota, en niet de initialen van zijn muzikale vrienden. Het eerste resultaat is het nummer ‘Fiesta elektronica’, waarop Glen White de vocalen voor zijn rekening neemt. In januari presenteerde Outwork ‘Thank God for music’, gebaseerd op het geluid van ‘Elektro’ de eerste productie.

En dan tenslotte zanger Glen White (Mr. Gee), afkomstig van de Carribean. Op zijn achtste verhuisde de familie White naar Londen. Acht jaar later, op zijn zestiende, begon Glen te zingen in de groep Heart ’n soul, waarmee hij twee keer door Italië toerde. Daarna zong hij bij de groep van Steve Ferrone, de latere drummer van onder anderen Eric Clapton, Chaka Khan, George Benson en the Brecker brothers. Glen zong een tijdje bij de Soul fishers en speelde in de musical ‘Hair’. Tijdens die theatervoorstellingen ontmoette hij zanger/componist Lally Stott, die hem hielp met ‘Bluesy blue’, zijn eerste album. Eind jaren ’70 kwam Glen in contact met het producerteam van Kano. In 1999 ontmoette Glen, DJ Pietro Berti, waarmee hij een tijdje samenwerkte. In 2004 vroeg Pietro hem voor het nummer ‘Elektro’ en nu is Glen te horen op ‘Fiesta elektronica’, dat stamt uit oktober van dat jaar.

Krezip neemt cover op

Krezip: Everybody’s gotta learn sometime (37)

In augustus 2007 werd Krezip benaderd om het nummer ‘Everybody’s gotta learn sometime’ van the Korgis uit 1980 (#11), op te nemen voor de film ‘Alles is liefde’. Het nummer belandde op de gelijknamige soundtrack en in februari is de clip opgenomen met Joram Lürsen, de regisseur van ‘Alles is liefde’. De film werd een succes (meer dan 1 miljoen bezoekers), en dus kon een dvd niet uitblijven. Ter ondersteuning daarvan is ‘Everybody’s gotta learn sometime’ van Krezip op single uitgebracht, dat niet staat op het Krezip-album ‘Plug it in’. Daarvan is op 29 februari een ‘special edition’ verschenen, waarop behalve dit nummer en een niet eerder uitgebracht nummer ook een aantal bonustracks staan, onder andere van het optreden tijdens het tienjarig bestaan in de Heineken Music Hall, in december. Voor diegenen die het ‘originele’ album in huis hebben (waaronder de Megaman): je kunt de speciale track gratis downloaden via het OpenDisc systeem. In september verschijnt een verzamelalbum met alle hits en vele extras.

Krezip is niet de eerste act die de hit van the Korgis opneemt. In 2004 stonden Zucchero & Vanessafeat. Haylie Ecker vijf weken genoteerd met als hoogste notering #90.

nominaties

De verschillende Award-shows komen er weer aan. Voor de eerste, de 3FM awards op 26 april, is Krezip zes keer genomineerd:
- Beste band
- Beste zangeres (Jacqueline Govaert)
- Beste artiest pop
- Beste single (All my life)
- Beste album (Plug it in)
- Beste live act
Sinds zaterdagavond kun je op www.3fm.nl je stem uitbrengen.

Leon Bolier fan van Franse synthesizervirtuoos

Leon Bolier: Ocean drive boulevard (47)

Sinds 2002 maakt Leon Bolier (Elspeet, 21 oktober 1980) samen met zijn broer Bart diverse muziekproducties. Toen Leon ‘Cafe del mar’ van Energy 52 hoorde, was het liefde op het eerste gehoor met melodieuze trance en nam hij afscheid van de hardcore house. In 2006 scoorde hij zijn eerste hit met ‘Magma’ als Menno de Jong & Leon Bolier (#59). In februari 2007 bereikte zijn remix van Carlos ‘The silmarilla 2007’ zelfs de tiende plaats. En in september stond zijn ‘Summernight confessions’ drie weken genoteerd met als hoogste notering #49. ‘Ocean drive boulevard, binnen op #47, is zijn vierde hit. Volgens Leon, die vinylverslaafd is, en liever op Lowlands staat dan Pinkpop, is Jean Michel Jarre dé grootmeester van de dancemuziek. Leon zal dan ook zeker naar het concert geweest zijn dat diezelfde Jarre op 25 maart in Carré gaf!

Sarah Bareilles schrijft liedje met tegenzin

Sarah Bareilles: Love song (57)

MySpace, YouTube, Hyves en deze week kan daar een nieuw promotiemedium aan worden toegevoegd: Starbucks. Geen site, maar een koffiehuis keten, dat wereldwijd opereert, afkomstig uit de Verenigde Staten. Dankzij Starbuck kennen veel Amerikanen Sarah Bareilles. De keten gaf aan klanten tegoedbonnen, waarmee ze via een draadloos netwerk in het koffiehuis, nummers konden downloaden van iTunes van de ‘Song of the day’. In juni 2007 werd dat ‘Love song’ van Sarah Bareilles.

Voordat het nummer ‘Song of the day’ werd, ging er nog wel wat aan vooraf natuurlijk. Sarah Beth Bereilles werd geboren op 7 december 1979 in Eureka, Californië. Sarah zong op school mee in diverse koren en speelde in een aantal theaterstukken. In 1998 ging ze naar de universiteit, waar ze lid was van de a cappella groep Awaken. Na haar afstuderen in 2002, trad ze op in bars en clubs. In 2003 nam ze twee demo’s op en een jaar later zong ze het nummer ‘Undertow’ in de film ‘Girl play’. In januari 2004 verscheen haar eerste album ‘Careful confessions’.

Het echte werk startte op 15 april 2005, toen ze een contract tekende met EPIC records. De rest van het jaar en 2006 stonden dan ook in het teken van de opnamen van het album ‘Little voice’. Toen het album af was wilde haar platenmaatschappij dat ze nog een liedje schreef wat op single zou komen, ‘een liefdesliedje doet het altijd wel goed’, zeiden ze nog. Maar daar had Sarah helemaal geen zin in en dus schreef ze ‘Love song’, waarin ze zingt ‘Ik ga geen liefdesliedje voor je schrijven, omdat je er om vraagt’, zichzelf begeleidend op de piano. Juni 2007 werd ‘Love song’ ‘Song of the day’ bij iTunes. Een maand later verscheen het album ‘Little voice’, waarvan inmiddels meer dan 500.000 stuks zijn verkocht, goed voor goud dus. Twee weken geleden was ‘Love song’ gelijktijdig Alarmschijf op 538 en Megahit op 3FM. Deze week is het de Paradeplaat op radio 2. Na de afgelopen jaren getourd te hebben met Maroon 5, Paolo Nutini en Mika, gaat ze in juli op tournee met Counting crows en opnieuw Maroon 5. Sarah Bareilles, daar zul je nog veel van horen.

Quinten de Rozario treedt op voor zijn moeder

Quinten de Rozario: Dropdead crazy gorgeous (61)

In januari kwam ‘You got what it takes’ binnen op #43 en stond daarna nog drie weken genoteerd. We hopen voor Quinten de Rozario niet, dat eenzelfde weg bewandelt gaat worden voor ‘Dropdead crazy gorgeous’, want dan zou #61 nu al de hoogste positie zijn!

Al op zesjarige leeftijd maakte Quinten, geboren in Vierpolders, zijn dj-debuut, in een optreden … voor zijn moeder! Twaalf jaar later pakte hij het professioneler aan en werd dj in ‘Sign of the times’ in Den Briel. Daarna verhuisde Quinten naar Rotterdam waar hij vooral in kleine clubs draaide. Van daaruit waren het gelegenheden in Haarlem (‘Stalker’), Amsterdam (‘de iT’ en ‘RoXY’) en Rotterdam (‘Nighttown’) waar zijn faam groter werd. Behalve onder zijn eigen naam, brengt hij ook nummers uit onder de namen Belmontiie, Mongodroidz, 3D people en the Outfit. En verder zou je hem nog kunnen kennen van zijn groovey Lethal Garage mix-cds.

Niels van Zandt kiest andere naam

Nils van Zandt dt. Shana Wood: Be with you (72)

Als Open position scoorde DJ NLSiO, oftewel Niels van der Zande, in 2006 een hitje: #95. Daarvoor en daarna had hij twee hits met het project Starstylers: ‘Keep on moving’ (#20 in 2005) en ‘Higher’ (#28 in 2007). Ook was hij betrokken bij King Amir dat vorig jaar met ‘Samir’s theme’ een hit scoorde: #69. Sinds dit jaar laat Niels zich Nils van Zandt noemen, waarschijnlijk om ook internationaal door te breken. Op ‘Be with you’ zingt Shana Wood, wiens echte naam Chantal Wood luidt.

Succes voor Duitse Mondotek begint in Frankrijk

Mondotek: Alive (73)

Verantwoordelijk voor ‘Alive’ zijn de Duitse producers Danny Daagard (=Dragan Hecimovic) en Steve Morane (=Stephan Endemann). Stephan is in klassieke piano afgestudeerd aan het conservatorium in Essen, Duitsland. Dragan kreeg zijn eerste platencontract in 1999 met het Duitse project ‘Blaulicht 112’. In 2002 bundelden de twee hun krachten en startten hun eigen muziekmaatschappij ‘Meganu’. Behalve Mondotek, bedienen ze zich ook van andere namen als Mondo en Elysee. Samen hebben ze diverse (re)mixen gemaakt voor diverse acts en de nodige compilatie cd’s zoals ‘Housemania 2005 – the sound of Ibiza’ en ‘House – sweet & sexy vol. 1’. ‘Alive’ is hun eerste grote internationale succes. Na Frankrijk en Wallonië (beide #2 daar) zijn wij aan de beurt.

techtonik

‘Alive’ is de tweede hit in het genre ‘Techtonik’. Afgelopen week verdween ‘S*cker’ van Dim Chris, het thema van het dansfeest ‘Tecktonik’ dat op 17 december werd gehouden. ‘Technotik’ moet de echte opvolger van Jumpstyle worden. ‘Techtonik’ is een dans gebaseerd op een combinatie van hiphop en techno grooves. Kenmerken van ‘Tecktonik’ zijn de zwierende armbewegingen, futuristische kapsels, strakke broeken, fluorescerende kleding en draaiende heupen. De bijbehorende muziek is een sensuelere, ietwat subtielere variant van Jumpstyle. ‘S*cker’ hield het maar vier weken vol met als hoogste notering #67. Wij denken dat ‘Alive’ het langer volhoudt.

Cat music opnieuw aan de smurf

de Smurfen: Wij zijn de smurfen!! (74)

In het jaar dat de Smurfen 50 jaar jong zijn, AH een actie doet met 29 miljoen van die poppetjes, kan een smurfenhit natuurlijk niet uitblijven. Vorige week lieten ze al van zich horen op het album ‘Wij zijn de smurfen!!’, dat binnenkwam op een tiende plaats en deze week doorstijgt naar de derde). Maar sinds deze week is het gelijknamige nummer, een cover van ‘Don’t stop the music’ van Rihanna, een feit. Dertien jaar geleden, in 1995, werden er vier smurfenhits gescoord, waaronder de #1-hit ‘No limit’.

De overeenkomst tussen de Smurfenhits uit 1995 en die van nu, is productiemaatschappij Cat Music uit Rijnsaterwoude. Zij maken al die jaren smurfennummers voor de Nederlandse, Belgische, Franse, Deense en Finse markt. Eind 1994 werd Cat Music (in 1979 ontstaan uit de band Catapult), benaderd of ze op audio gebied iets konden bedenken rond de Smurfen. Daarop kwamen zij met de smurfennummers waarvan in Europa meer dan 1 miljoen albums zijn verkocht. Hun karakteristieke stemgeluid wordt vervaardigd door de zang vertraagd op te nemen en vervolgens op normale snelheid af te spelen. Twaalf jaar voordat Cat Music werd benaderd, in 1982, namen ze als Rubberen Robbie ‘Het slurvelied’ op, een parodie op het toenmalige succes van Vader Abraham en de Smurfen, waar wereldwijd 17 miljoen albums van zijn verkocht.

Derde track uit Step Up 2 the Streets

Flo-rida ft. T-pain: Low (75)

Flo-rida komt uit, hoe kan het ook anders, uit Florida. Geboren als Tramar Dillard in Carol city, in een gezin met zeven zusters! Zijn ouders scheidden toen hij nog jong was. Van zijn vader, die zelf muzikant was, leerde hij het klappen van de zweep. Zijn zusters zaten in een gospelgroep. Het overlijden van één van de zeven aan de complicaties bij bronchitus, was een keerpunt in zijn jonge leven. “Ik werd wakker en realiseerde mij wat te doen. De enige man in huis temidden van zeven vrouwen. Ik wilde mijn talenten aanwenden om anderen verder te helpen.”

Tijdens highschool begon Flo-rida met rappen in de groep Groundhoggz, die lokaal succes hadden. Zijn rappen werd opgemerkt door anderen, en via zijn zwager kwam hij in contact met Luke Skywalker van 2 live crew. Op zijn achttiende mocht Flo-rida mee op tournee met 2 live crew. Dat leverde hem nog meer bekendheid op, ondermeer van DeVate Swing, voorheen van Jodeci. Die nodigde hem uit om naar los Angeles te komen, waar Flo-rida uiteindelijk drie jaar bleef. Landelijke bekendheid bleef echter uit. Tot begin 2006, toen hij eindelijk een platencontract kreeg, en verhuisde naar Miami. Vorig jaar heeft hij hard gewerkt aan het album ‘Mail on Sunday’, waaraan is meegewerkt door onder anderen Timbaland, Will.I.Am en Lil’ Wayne.

Op ‘Low’ werkt Flo-rida samen met T-pain, die bij de burgerlijke stand van Tallahassee bekend staat als de op 30 juni 1985 geboren Faheem Najm. Toen Faheem tien jaar was, bouwde hij zijn kamer om tot een kleine studio met een keyboard, synthesizer en een four track recorder en begon hij met het maken van muziek. Omdat hij zanger wilde worden, werd hij lid van de rapgroep Nappy headz. Uit die tijd stamt ook zijn artiestennaam T-pain. In 2002 startte hij zijn eigen label ‘Hard & B’. Bekendheid kreeg hij met uitbrengen van ‘I’m fucked up’, een verbouwde versie van ‘Locked up’ van Akon. Akon hoorde het nummer en bood hem een platencontract aan bij zijn nieuwe Kovict music label. In 2005 resulteerde dat in het album ‘Rappa ternt sanga’. Vorig jaar verscheen het album ‘Epiphany’. T-pain werkt ook mee aan het nieuwe album van Mariah Carey.

Low’, dat T-pain maakte met Flo-rida, is de derde track uit de soundtrack ‘Step Up 2 the Streets’. Vorige week kwam Missy Elliott binnen met ‘Ching-a-ling’ en op #50 staat Tania Christopher ft. Yung craze met ‘Show me’, dat voor Nederland het thema van de film is.

Vincent de Jong ontdekt hit tijdens vakantie

Vincent de Jong: 1000 x gelogen (Yes!!) (77)

Net als DeNnis (zie #99) komt Vincent de Jong ook uit Haarlem, waar hij is geboren op 3 mei 1964. Via diverse baantjes in de horeca, werd hij als twintigjarige, de vaste zanger in het muziekcafe van Zandvoort, de toenmalige ‘Wersi’ bar. Vervolgens is hij zich toe gaan leggen op het exploiteren van diverse horecabedrijven, het organiseren van concerten en evenementen. Doordat hij al die artiesten zag optreden, begon het bloed weer te kriebelen, en nam hij ‘1000 x gelogen (Yes!!)’ op.

Het originele nummer, ‘Du hast mich tausendmal belogen’, is van de Duitse zangeres Andrea Berg, afkomstig van het album ‘Wo liegt das Paradies’ uit maart 2001. Toen Vincent in november 2007 op vakantie was op de Canarische eilanden, hoorde het nummer uitgevoerd door een Spaans bandje, waarna de zaal helemaal los ging. Ter plekke werd een vrije vertaling gemaakt. Vervolgens werd showbureau Jan Vis benaderd voor de productie, die er wel potentie inzagen. Dus hup de studio in voor een opname, met op trompet Pater Moeskroen en voor de achtergrondzang, werd één van de zangeressen van Frans Bauer gevraagd. De clip, die in tegenstelling tot het origineel (een smartlap), gezelligheid uitstraalt, werd opgenomen in restaurant ‘’t Kompas’ op Kaag eiland waar Vincent tevens eigenaar van is.

Rob de Nijs eert Noord-Holland

Rob de Nijs: Wieringerwaard (80)

Volgens Rob de Nijs is ‘Wieringerwaard’ een ode geworden aan Noord-Holland en heeft dezelfde meeslependheid als ‘Malle Babbe’. “De tekst is zo mooi, bijna literair. En valt zonder meer in de smaak op het gemeentehuis van Anna Paulowna. De burgemeester heeft me al gebeld. Hij is helemaal trots en wil het lied gebruiken ter promotie.” ‘Anna Paulowna’ was in 1966 de negende notering voor Rob de Nijs, en dus maakt Rob hier al meer dan veertig jaar reclame voor. Niet vreemd dus dat tijdens het jubileumgala op zondag 16 maart, de burgemeester en wethouders van de gemeente Anna Paulowna en enkele inwoners uit Wieringerwaard aanwezig waren. Én bollenveredelaar Jan Lighthart die na afloop een nog te vernoemen tulp ter beschikking stelde. Rob is dan ook uitgenodigd om met de bloemendagen naar Anna Paulowna en Wieringerwaard te komen om de tulp ‘Rob de Nijs’ te dopen. En dan is Rob ook verkrijgbaar als tulp!

‘Wieringerwaard’ is de Nederlandse versie van ‘‘Les lacs du Connemaras’ van Michel Sardou uit 1982 (#9). Daarna werd het gecoverd door Band zonder banaan, als ‘De Bankzitter’ (#73 in 2000) en twee keer door Parla & Pardoux met ‘Liberté’ (#42 in 2001) en ‘Liberté 2002’ (#21 in 2002). Rob de Nijs is dus niet de eerste met een Nederlandstalige versie. Het nummer werd uit het Frans vertaald door Jan Rot, die samen met Belinda Meuldijk ook andere Franse liedjes van een Nederlandse tekst voorzag op het album ‘Chansons’.

David Guetta organiseert megadance feest

David Guetta ft. Tara MacDonald: Delirious (88)

Op ‘Delirious’ van de Franse dj/producer David Guetta hoor je de Britse zangeres Tara McDonald. Zij is geen onbekende, want ze zong ook al mee op ‘My oh my’ van Armand van Helden (#18 in 2004) en ‘Feel the vibe’ van Axwell (#62 in 2005). Daarnaast schreef en zong ze het nummer ‘You’re not alone’ voor het album ‘Pop life’, van David Guetta. Eerder scoorde David hits met Chris Willis, JD Davis, the Egg en Cozi.

Naast dj en producer is David Guetta ook organisator van evenementen. Op 5 juli zal in het ‘Stade de France’ in Parijs een megadance event plaatsvinden, dat David heeft georganiseerd. David is geen kleintje in de dancewereld, en dus zul je alleen de groten der dance aarde op dit feest kunnen verwachten. Wat te denken van Tiësto, Carl Cox, Joachim Gerraud en Martin Solveig.

Mauro Picotto opnieuw als Crw

CRW: I feel love (remixes) (92)

Met de binnenkomst van ‘I feel love’ op #92, dachten we in eerste instantie te maken te hebben met een hit op herhaling. Van 15 december 2007 tot en met 19 januari 2008 stond het nummer van Crw ook al genoteerd. Maar dankzij the Chartsman, weten we dat de versie op #92 niet dezelfde is. Het gaat hier om een viertal remixen, gemaakt door onder andere de Klubbheads. Kijken of ‘I feel love (remixes)’ de originele versie kan evenaren of zelfs overtreffen! Zoals met zoveel dancenummers gebeurd, was dat gelijk in de week van binnenkomst, op 15 december 2007, op #38.

Achter CRW gaat de componist van ‘I feel love’ schuil. Dat is de Italiaan Mauro Picotto (Cavour, 25 december 1966). Hij schreef het nummer in 1999 met A. Remondini. In de clubs was het een floorfiller, maar commercieel gezien een flop. Zijn vader runde een metselarij met de naam CRW, een naam die Mauro dus ook gebruikt.

Kat Deluna verwezenlijkt droom

Kat Deluna feat. Elephant man: Whine up (93)

Kat Deluna is geboren in the Bronx in New York op 17 november 1984 als Kathleen Emperatriz ‘Kat’ DeLuna. Op jonge leeftijd verhuisde de familie naar de Dominicaanse republiek. In die tijd luisterde ze veel naar Aretha Franklin en zag voor zichzelf ook wel een carrière als zangeres in het verschiet. Om haar droom verder te verwezenlijken deed ze op haar vijftiende mee aan een karaoke talentenjacht van Coca Cola. Met haar versie van ‘I will always love you’ van Whitney Houston won ze. Kat volgde de ‘Arts high school’ in Newark, New Jersey, waar ze echt leerde zingen; haar bereik is vijf octaven. Ook maakte ze een tijdje deel uit van de Latijnse hip-hop/R&B groep Coquette. In augustus 2007 verscheen haar debuutalbum ‘9 lives’, waaraan meegewerkt werd door onder andere Akon. Het grote succes bleef echter uit, maar dat is nu aan het veranderen. Want vanwege het succes van de single ‘Whine up’ in Canada, Australië en Frankrijk, zou er deze maand een nieuwe versie van het album uit, met nieuwe nummers geproduceerd door Akon. Zou, want het schijnt afgeblazen te zijn. Kat is al weer druk bezig met een nieuw album.

Aan ‘Whine up’ werkt ook Elephant man mee, oftewel muzikant O'Neil Bryan, geboren op 11 september 1975 in Kingston, Jamaica. Gedurende zijn jeugd kreeg hij vanwege zijn grote oren, de bijnaam ‘Dumbo’, naar de gelijknamige olifant uit de gelijknamige Walt Disney film uit 1941. O’Neil begon zijn muziekloopbaan bij de Scare dem crew. Zijn internationale doorbraak kwam in 1994 toen zijn single ‘All out’ werd gebruikt voor de Olympische Spelen. Maar hij is ook controversieel vanwege zijn uitgesproken mening over homo’s, wat vooral in zijn expliciete teksten naar voren komt. In november 20007 werd zijn album ‘Let’s get physical’ uitgebracht, met bijdragen van ondermeer Busta Rhymes, Wyclef Jean en P. Diddy.

Wolter Kroes haalt Oktoberfest naar Nijmegen

Wolter Kroes: Viva Hollandia (94)

2008 zal niet alleen de boeken ingaan met de koudste Pasen sinds veertig jaar, maar hopelijk ook het jaar waarin we op zowel het EK Voetbal als de Olympische spelen goed presteerden. Wolter Kroes neemt daar al vast een voorproefje op met de cd-single ‘Viva Hollandia’, waarop drie versies van het nummer staan. De gewone versie, de Oranje versie en de karaoke versie. De eerste versie kan op elk moment gedraaid worden, als er ergens een feestje te vieren valt. Maar zeker tijdens het ‘Oktoberfest’. Alleen is dat een Duitse aangelegenheid en dus wordt dit feest naar Holland gehaald, waarmee Wolter Kroes het gezicht wordt van de Nederlandse versie van het Oktoberfest. De eerste editie zal eind september of begin oktober plaatsvinden, waarschijnlijk in Nijmegen. Dan lijkt ons deze single wat te vroeg.

Gelukkig is er nog een tweede versie van ‘Viva Hollandia’, dat vooral veel gedraaid zal worden als Oranje ergens een sportprestatie neerzet. Wolter: “Met het EK Voetbal en de Olymische Spelen deze zomer verwacht ik de komende tijd veel van het nummer.” En dan is er ook nog de karaoke versie van ‘Viva Hollandia’. Het nummer is de 23ste hit voor Wolter Kroes.

‘Viva Hollandia’ was al eerder een hit. In 2006, het jaar van het WK voetbal, nam de groep Santa Rosa het nummer op en stond er twee keer mee genoteerd: in januari drie weken en in juni twee weken. Beide keren haalden ze #59. (info met dank aan the Chartsman) Zij hadden het nummer niet van zichzelf, maar gingen te rade bij het Duitse duo die Höhner, die het nummer in 2003 opnamen met de titel ‘Viva Colina’, over de stad Keulen. Edwin van Hoevelaak maakte dit keer de Nederlandse tekst.

Maar ook Santa Rosa laat zich niet onbetuigd. Naar aanleiding van het optreden van Wolter Kroes in de HMH, waar ‘Viva Hollandia’ uit volle borst werd meegezongen, is de versie van Santa Rosa opnieuw uitgebracht. Dus wellicht komt hun versie voor een derde keer langs in de Single Top 100. Daarnaast zal die versie op de officiële EK-voetbal cd 2008 komen te staan. Voor Wolter Kroes resteert het Oktoberfest en de Heineken Music Hall.

Want in februari 2008 stond Wolter twee dagen in de HMH in Amsterdam. Dat werd een groot succes, en dus mag hij het volgend jaar nog een keer doen. Niet twee keer, drie keer, vier keer, maar vijf keer is de bedoeling. De eerste is op 21 februari 2009.

DeNnis weer zonder beugel

DeNnis: My own little bubble (99)

Twee jaar lang werd Denise van Donselaar (Haarlem, 3 januari 1984) door iedereen aangesproken met ‘Beugelbekkie’, vanwege haar beugel. Maar sinds zaterdag 22 maart is ze van de beugel af. In ‘Mooi! Weer de Leeuw’, dat een dag later werd uitgezonden, werd Dennis ter plekke door haar orthodontist in twee minuten bevrijd van het ding. Tijdens de 3FM Serious Request actie had ze haar beugel te koop aangeboden voor het goede doel. Dj Giel Beelen was degene met het hoogste bod, € 300,--, en dus kun je hem nu met het ding aantreffen.

Na de ‘ingreep’ zong Dennis ‘My own little bubble’ live. Het nummer heeft ze samen geschreven met de Finse producer Mikko Paavola, die ook haar debuutalbum ‘Her name is Dennis’ produceerde. ‘My own little bubble’ is de soundtrack van de nieuwe Dunya & Desie film ‘My own little bubble’. Voor Dennis is het haar vierde notering na ‘No can do’ (#42 in 2006), ‘Today’ (#19) en ‘Bubblegum’ (#61), beide in 2007. De film gaat op 17 april in première.

Canadees kiest voor Nederland

Shane Shu: The way she talks to me (100)

Geboren in Vancouver, Canada, maar zoon van Nederlandse ouders, Shane Berend van Lunteren (derde van links). In 1997, na de scheiding van zijn ouders, verhuist Shane op zijn éénentwintigste naar Amsterdam, en neemt de naam aan van zijn Nederlands-Chinese moeder Shu, die daar al woonde. “Ik heb eigenlijk meer familie in Nederland dan in Canada. Ik kreeg de mogelijkheid om hier te studeren en als je jong bent wil je gewoon weg en iets ontdekken.” Shane is een tijdje zanger van the Joy supreme. Tijdens een avondje stappen ontmoet hij in het toilet van een bioscoop, gitarist Paul W. Willemsen, ondermeer van de formaties Lefties soul connection, Amigos electricos en Supersub. Paul ziet wel wat in de liedjes van Shane Shu en samen gaan ze aan de slag. Voor Shane was muziek altijd het middel om meisjes te leren kennen. De muziek van Damien Rice en Elliott Smith zetten hem aan tot het schrijven van eigen nummers. Shane kreeg ervaring en raakte onder de indruk van de 4 B's: Beatles, Beck, Beastie Boys en Jeff Buckley.

Via zijn eigen MySpace komt Shane aan de vier overige leden van de band Shane Shu. Merlijn Verboom (bas, gitaar, keyboards, achtergrondzang), Nadine de Boer (keyboards, accordeon, percussie, achtergrondzang), de Indonesische DJ Ujang Sastramijaja (scratch en samples) en de Zuid-Afrikaanse Catarina Aimee Dahms (VJ, keyboards, achtergrondzang). In december 2006 speelde de band de allereerste show in het Utrechtse Café Flitz. Zijn muziek omschrijft Shane zelf als ‘de Gorillaz die Frank Black en ‘The Reverend’ Albert Greene aanmoedigen in een armworstelwedstrijd, met Bob Dylan en Kim Deal als scheidsrechters’.

In januari stond Shane Shu op Noorderslag, en inmiddels is er een heel album met tien nummers. ‘The way she talks to me’ is daarvan de eerste single, waarvan de clip in december 2007 werd opgenomen in Parijs. En Canada, waar hij tien jaar lang gesnowboard en geskatet heeft? “Daar kom ik niet meer. Het is duur om erheen te gaan. Ik heb veel vrienden in Canada, maar als ik geld heb ga ik liever naar een stad als Buenos Aires. Je kunt daar gewoon rondkijken, niks zeggen en luisteren naar mensen. Daar houd ik van. Als ik terugkom ben ik helemaal opgeladen en kan ik er weer tegenaan.”

Album Top 100: Laatste week voor Amy Winehouse?

In de Album Top 100 houdt Amy Winehouse het nog een weekje vol bovenaan, zijn de Kraaien weer terug en beginnen de broertjes Cavalera aan een nieuw avontuur.


Amy Winehouse: Back to black (1)
Ook Duffy is het met ‘Rockferry’ niet gelukt om Amy Winehouse met haar album ‘Back to black’ van de eerste plaats te stoten. Ook in de elfde week hoeft Amy zich nog geen zorgen te maken; ‘Rockferry’ volgt op een afstand van 10%. De komende week zal het voor haar zelfs moeilijk worden om die tweede plaats te behouden, want R.E.M. komt er aan met ‘Accelerate’, de enige echte bedreiging voor ‘Back to black’.


Counting crows: Saturday nights & sunday mornings (5)
Na ‘Film about ghosts – the best of’ uit 2004, is ‘Saturday nights & Sunday mornings’ het tweede top-5 album voor de Counting crows. Het verzamelalbum kwam destijds tot #1, dat zien we ‘Saturday nights & Sunday mornings’, hun * album nog niet doen. Eenvoudig omdat er een (grote) hit ontbreekt. In 2004 was het de #1-hit ‘Holiday in Spain’ dat naar #1 steeg en het album meezoog. Counting crows bestaat sinds 1991 en werd in San Francisco opgericht door leadzanger Adam Duritz en gitarist David Bryson. Beide waren al langere tijd met muziek bezig en traden in lokale cafés en bars op. De naam Counting crows komt van een rijmpje over een kraai in de film ‘Signs of life’. De band gebruikt het rijmpje in ‘A murder of one’ op het debuutalbum ‘August and everything after’ uit 1994 dat hier tot #58 kwam. Naast Adam en David, bestaat Counting crows uit toetsenist Charles Gillingham, gitarist David Immerglück, drummer Jim Bogios en gitarist Dan Vickrey.


Panic at the disco: Pretty.odd. (41)
‘A fever you can’t sweat out’ had in 2006 acht weken nodig om #41 te komen. Dat doet ‘Pretty.odd.’ nu al in één week. Maar je weet wie hoog begint, kan diep vallen. ‘Pretty.odd.’, alternatieve titel: ‘Welcome to the sound of Pretty. Odd.’, is het tweede album van Panic at the disco.


Cavalera conspiracy: Inflikted (44)
Dertien jaar geleden verscheen ‘Roots’ het laatste album Sepultura. Maar ook voor de broers Max en Igor Cavalera ging het bloed weer sneller stromen. De twee ontmoetten elkaar op het jaarlijkse D-Low memorial festival in Arizona, het mini-festival ter gedachtenis van Max’s overleden stiefzoon Dana Wells. Max: “Toen Igor en ik elkaar daar hadden ontmoet en wij de instrumenten in onze handen hadden, voelde het alsof we nooit uit elkaar zijn geweest. De metal stroomde door onze aderen. En het voelde hetzelfde in de studio.” De opnames voor het album ‘Inflikted’ vonden in juli 2007 plaats onder begeleiding van Logan Mader (ex-Machine Head gitarist) in de Undercity Studios in Los Angeles. Cavalera conspiracy bestaat verder uit Soulfy guitarist Marc Rizzo en Gojira bassist Joe Duplantier.


the Raconteurs: Consolers of the lonely (55)
De band raadt op haar website aan het album ‘Consolers of the lonely’ in zijn geheel te downloaden, omdat de veertien nummers samen één geheel vormen. De vinylversie geniet zelfs hun voorkeur wegens de superieure geluidskwaliteit. The Raconteurs bewijzen met dit album meer dan een hobbybandje te zijn van Jack White van de White stripes. Behalve Jack bestaan the Raconteurs uit Brendan Benson, Jack Lawrence, en Patrick Keeler, die willen dat hun muziek zo snel mogelijk bij de fans komt. En dus is het overal, maar dan ook overal te koop. Het album is de opvolger van ‘Broken boy soldiers’ dat in 2006 tot #40 kwam.


Charlène: Hé hallo! (64)
Dankzij de hitsingle ‘Twiedeliedie’ (deze week op #97), schiet het vierde album van Charlène de Lange de Album Top 100 in op #64. Een jaar geleden begon ‘Vandaag mijn dag’ op de achtste plek en is daarna alleen maar gaan zakken. Wellicht dat ‘Hé hallo’ het wel net andersom doet!


Joy Division: The best of (100)
Slechts vier jaar bestond Joy division (van 1976 – 1980), maar nog steeds spreekt hun muziek tot de verbeelding en zijn vele acts daardoor beïnvloedt. In 1980 was het voorbij voor Bernard Sumner, Peter Hook en Stephen Morris, toen zanger Ian Curtis zich op 18 mei 1980 verhing. De overige leden vormden kort daarop New order. ‘The best of’, een dubbelcd, bevat liedjes, interviews met Ian Curtis en tracks opgenomen tijdens John Peel’s radioprogramma.