vrijdag 27 mei 2011

Hitflits: 100 weken voor ‘I gotta feeling’

Op 9 oktober 2010 schreven the Black eyed peas al hitgeschiedenis. Vanaf die datum was ‘I gotta feeling’, dat nooit hoger was gekomen dan de derde plaats, de langst genoteerde hit in de Single Top 100: 68 weken, eentje meer dan ‘No one but you’ van B-yentl en twee weken meer dan ‘Kabouterdans’ van Kabouter Plop (dat is inclusief twee kerstweken). Op 9 oktober steeg ‘I gotta feeling’ van 36 naar #23 en dat zou nog lang niet de laatste week zijn. Sindsdien heeft het nummer diverse noteringen gehad, waarvan op 6 november 2010,zelfs de tiende plaats.

Deze week staat het nummer voor de 100ste week onafgebroken genoteerd, een absolute mijlpaal en tot nu toe nergens anders vertoond. In al die weken heeft ‘I gotta feeling’ nooit lager gestaan dan de 74ste plaats. Kennelijk zijn er wekelijks nog genoeg liefhebbers die het nummer nog niet hebben en voor een notering in de Single Top 100 zorgen. De honderdste week zal zeker niet de laatste zijn. Meer over het record van the Black eyed peas in de nieuwe Megaman.

Honderd weken, zo lang zal Alexis Jordan het niet volhouden met ‘Happiness’, dat deze week blijft staan op de eerste plaats van de Single Top 100. Het nummer staat nu 16 weken genoteerd, waarvan vijf weken op #1. Hoewel ‘No mercy’ van Racoon van 17 naar #3 stijgt, is het geen enkele bedreiging voor de positie van ‘Happiness’. De stijging dankt Racoon aan een optreden in X-factor, vorige week vrijdag, en zorgt er voor dat ze hun grootste hit scoren. ‘Love you more’, hun enige andere top 10-notering, bereikte in september 2005 de vierde plaats.

Drie weken geleden zakte ‘Someone like you’ van Adele van 17 naar #21. Vorige week werd dat verlies meer dan goed gemaakt, doordat het nummer steeg naar #12. En deze week bereikt het in de vijfde week de top 10, want het stijgt naar de zesde plaats. Daarmee is het haar gelukt om alle drie singles van haar album ‘21’ de top 10 in te krijgen. ‘Rolling in the deep’ (deze week op #15) en ‘Set fire to the rain’ (op #12) bereikten al de eerste plaats.

De eersteweeks noteringen van deze week:
#33 Alex Clare: Too close
#34 G-lontra feat. Chelc-d: Fill me up
#43 Gavin DeGraw: Not over you
#51 Bill Withers: Ain’t no sunshine
#58 Claudia de Breij: Mag ik dan bij jou
#66 Foster the people: Pumped up kicks, komende week Megahit op 3FM
#69 de Staat: Ah, I see / Death letters: Your heart upside down (Salute to Corton)
#71 Sonniballi: Why
#72 Huisman & van Diepen: Niet uit Volendam
#79 Christina Perri: Jar of hearts
#80 Ferry Doedens: Bij mij
#86 Wim Leys: Happy days
#95 René le Blanc: Alle sterren keken toe
#98 Alex Gaudino feat. Kelly Rowland: What a feeling
#99 Caro Emerald: Riviera life, vanavond treedt Caro op in X-factor

Vorige week vrijdag werd bij de release van het album ‘To get her together’ van Anouk gemeld dat het album meer dan 60.000 keer besteld was, genoeg voor platina dus. Dat aantal zal nog niet in de afgelopen week zijn verkocht, maar het zijn er wel meer dan genoeg om #1 te komen in de Album Top 100. Het album stormt de lijst binnen, alle andere ver achter zich latend. Met bijna 72% verschil volgt ‘One night only’ van Glennis Grace (gestegen vanaf #43) en valk daarachter ‘21’ van Adele (gezakt vanaf #2). ‘Open armen’ van Guus Meeuwis, dat vorige week Adele onttroonde, zakt naar de vierde plaats.

‘To get her together’ is na ‘Together alone’ (1x in 1997), ‘Urban solitude’ (4x in 1999), ‘Lost tracks’ (5x in 2001), ‘Hotel New York’ (12x in 2004/2005), ‘Who’s your momma’ (1x in 2007), ‘Live in Gelredome’ (1x in 2008) en ‘For bitter or worse’ (4x in 2009), haar achtste #1-notering. Alle aandacht voor Anouk zorgt er voor dat haar single ‘Down and dirty’ een opleving doormaakt en van 25 naar 16 stijgt.

Afgelopen zondag kwam ‘Deleted scenes from the cutting room floor’ van Caro Emerald op de tiende plaats binnen van de Britse albumlijst, dat daar offficieel een Top 75 is. Volgens de voorlopige cijfers zal het album niet doorstijgen, maar een paar plaatsen zakken, en tussen de 10 en 15 uitkomen. In diezelfde albumlijst zal het ‘Born this way’ van Lady Gaga wel lukken om ‘21’ van Adele van de eerste plaats te stoten. Het album verkoopt zo’n beetje de volledige Top 30 uit!

In de Amerikaanse albumlijst houdt ‘21’ nog wel stand, nu voor de negende week, waarmee ze als Britse act het album ‘1’ van the Beatles evenaart. Volgende week zal Adele haar eerste plaats echter wel moeten opgeven. Dan neemt Lady Gaga die plek over, want van haar album ‘Born this way’ zijn nu al meer dan 1 miljoen stuks omgezet. ‘Rolling in the deep’ van Adele blijft voor de derde week de Billboard Hot 100 aanvoeren.

Behalve het album van Anouk, zijn er nog drie hoge eersteweeks noteringen. In de Britse albumlijst verkoopt het album tien keer meer dan ‘21’ van Adele, maar bij ons verkoopt het ruim vijf keer minder dan het #1-album. ‘Born this way’, het langverwachte tweede album van Lady Gaga komt bij ons slechts binnen op de vijfde plaats. Twee plaatsen daaronder staat ‘Days’, het tweede album van Tim Knol. Zijn debuutalbum,‘Tim Knol’, ging vorige week op herhaling en stijgt in de 51ste week door van 91 naar #80. De laatste binnenkomer in de Top 10 is ‘Leef!’ van Van Dik Hout.

En ook hier geven we een opsomming van de andere eersteweeks noteringen:
#16 Toppers: Toppers megamix vol. 1
#32 Simply red: Farewel live in concert at the Sidney Opera House
#40 Ralph de Jong & Crazy hearts: More than words
#52 Tiny little bigband: Sharp dressed man
#53 the Prodigy: Live – wrold’s on fire
#60 Marlous: Ik voel me goed
#66 Nicole Scherzinger: Killer love
#67 Neal morse: Testimony 2
#79Original soundtrack: Lemonade mouth
#83 Staton: Indecisive
#94 Tritonal: Piercing the quiet

Tot zover deze hitflits. Na het weekend zijn we er weer met een nieuwe Megaman, waarin we nog meer stil staan bij het record aantal weken van ‘I gotta feeling’ van the Black eyed peas.

dinsdag 24 mei 2011

Megaman bij week 21 – 21 mei 2011

Welkom bij de Megaman, waarin Caro Emerald even geen notering heeft, maar Alexis Jordan wel en met ‘Happiness’ terugstijgt naar #1, Lady Gaga Bruce Springsteen evenaart, de Landstitel twee Ajax-hits oplevert, VanVelzen teruggaat naar de roots, Ell & Nikki niet bij elkaar blijven, Shary-Ann allergisch is voor betweters en Kate Ryan volgend jaar naar Bakoe wil. Dat en meer over de tien eersteweeks noteringen, waaronder vijf Eurovisiehits in de Single Top 100 van deze week.

Alexis Jordan begint aan nieuwe hitrun

Alexis Jordan: Happiness (1) *** terug op #1 / vierde week op #1 ***

Voor de tweede keer pakt Alexis Jordan met haar single ‘Happiness’, de eerste plaats terug van een deelnemer aan ‘De beste zangers van Nederland’. De eerste keer was het Glennis Grace die ‘Afscheid’ moest nemen na twee weken bovenaan te hebben gestaan. Deze week is het Do die al na één week ‘van haar geloof valt’ en de eerste plaats moet afstaan aan Alexis. Twee weken geleden kwam een einde aan het programma voor dit seizoen, dus Alexis hoeft niet bang te zijn dat uit die hoek nog een nummer komt dat haar van de eerste plaats zal stoten. En aangezien er (voorlopig) geen andere concurrent op komst is, zal ‘Happiness’ het dit keer langer volhouden op de eerste plaats.

Lady Gaga evenaart Bruce Springsteen

Lady Gaga: Hair (15) *** hoogste eersteweeks ***

Vorige week kopten we bij de binnenkomst van ‘The edge of glory’: ‘Hits Lady Gaga volgen elkaar snel op’. Dat was schijnbaar iets te vroeg, want deze week volgt alweer een nieuwe hit: ‘Hair’. Gaga over het nummer: “Mijn haar is altijd mijn trots geweest. Het was het enige van mezelf dat ik kon veranderen.” Volgens haar is het nummer een cadeau voor de fans, omdat haar album ‘Born this way’ nog niet was uitgebracht. Het album is sinds maandag te koop, dus ‘Hair’ zal snel uitvallen.

Doordat Gaga zo kort achter elkaar met nieuwe nummers komt, heeft ze deze week wel mooi vier hits in de Single Top 100 staan: ‘Hair’ (op #15), ‘The edge of glory’ (in de tweede week gezakt van 9 naar #19), ‘Born this way’ (op #34) en ‘Judas’ (op #41). Gelijktijdig vier hits scoren is niet uniek, want vorige week deed Rihanna dat nog. Van die vier stond er slechts één bij de bovenste 50, dus dat doet Lady Gaga beter, want alle vier staan in de Top 50.

De voorlaatste keer dat een act met vier hits genoteerd stond in de Top 50 was in 1985. Bruce Springsteen was ongekend populair in dat jaar en stond drie weken lang met vier nummers genoteerd in de toenmalige Nationale Hitparade Top 50, de voorloper van de huidige Single Top 100. Dat waren, met de standen:
‘I’m on fire’: 1,1,2
‘Dancing in the dark’: 3.5.8
‘Born in the USA’: 21,6,5
‘Cover me’: 30,40,41
Hieruit blijkt dat Bruce zelfs twee weken achter elkaar met drie nummers in de top 10 stond. Dat zien we Lady Gaga nog niet doen.

Vier hits bij de bovenste 50 is voor ons dus bijzonder, maar in de Britse hitparade maakt Lady Gaga het nog bonter. Ook daar staat ze gelijktijdig met vier nummers genoteerd, alleen is dat bij de bovenste 20! Een hitfeit dat niet meer is voorgekomen sinds 1955 toen Ruby Murray dat hitfeit voor het eerst op haar naam zette.

Swedish house mafia wil de wereld redden

Swedish house mafia: Save the world (20)

Deze Single Top 100 geldt voor zaterdag 21 mei 2011. En laat dat nou net, volgens de Amerikaanse dominee Harold Camping, de dag des oordeels zijn. Hoe toepasselijker is dan ook de titel van de derde hit ‘Save the world’ van Swedish house mafia binnen op #20! Dit nummer staat niet op het album ‘Until one’ van dat in oktober verscheen.

Inmiddels weten we dat de dominee het voor de derde keer mis had (hij had het ook al voorspeld voor 21 mei 1988 en 7 september 1994). Hij had het kunnen weten dat het niet zou gebeuren, als hij de Bijbel goed had gelezen, want daarin staat dat niemand weet wanneer het einde der tijden aanbreekt, ook een dominee niet. En gelukkig maar.

Landstitel levert twee Ajax-hits op

Ajax Amsterdam: De Ajax marsch (het offensief) (23)
de Ajax fans: Campione Ajax kampioen 2011 (85)


Vorige week zondag, 15 mei 2011, vond de strijd om de landtitel plaats in de Amsterdam ArenA tussen FC Twente (dat de week daarvoor de KNBV beker won van Ajax) en Ajax. Twente rekende zich al rijk en de Amsterdamse club liet weer eens zien wat voetballen is en won met 3-1. Voetbal is al sinds jaar en dag onderwerp van liedjes. Niet alleen als het Nederlands Elftal speelt, maar ook bij de verschillende landelijke clubs. Dat levert inclusief de twee Ajax-nummers die nu binnenkomen, twintig voetbalhits op, waarin de verdeling als volgt is:
- Feyenoord: 10 hits
- Ajax: 8 hits
- PSV: 2 hits
In één keer is Ajax dus 2 hits rijker, dankzij de binnenkomst van ‘De Ajax marsch’ van Ajax Amsterdam (op #23) en ‘Campione Ajax kampioen 2011’ van de Ajax fans (op #85).

De Ajax marsch’ is een lied uit 1918, toen Ajax kampioen werd in de kampioenscompetitie onder leiding van de Engelse voetbaltrainer Jack Reynolds. Het lied werd voor het eerst opgenomen in 1919. In 1950 zong Max van Praag het nummer met het Accordeola orkest, twee jaar later werd het opgenomen door het orkest van Jack Presburg. In de jaren ’70, ’80 en ’90 raakte het nummer in de vergetelheid.

In 2000 bestond Ajax 100 jaar en één van de activiteiten was de Ajax-revue, een theatervoorstelling door personeel en leden van Ajax, die drie avonden lang werd gegeven in het RAI-congrescentrum in Amsterdam. Na dit succes, nam Joop Leeuwendaal, zanger en Ajaxfan in hart en nieren en teammanager van F1, het nummer op.
Op 25 november 2001 werd het eerste exemplaar van de cd-single voor de wedstrijd tegen PSV, uitgereikt aan Ajacied Bobbie Harms. Sindsdien is het nummer het officiële clublied en wordt het elke keer gedraaid als de spelers het veld opkomen.

Naast zijn voetbalactiviteiten, runt Joop het entertainment bureau ZAPEG, dat staat voor Zanger Artiest, Presentator, Entertainer, Goochelaar. ZAPEG is opgericht door mensen met gevoel en ervaring in de entertainment business. Waarvan acte!

Achter ‘Campione Ajax kampioen 2011’ van de Ajax fans, de tweede Ajax-hit deze week, zit producer Tom Peters. De fans waren zo zelfverzekerd van de overwinning, dat ze al voor de beslissende wedstrijd met hem de studio indoken om dit nummer op te nemen.

Maar het blijft niet alleen bij deze single. Sinds deze week is er een heel album onder de titel ‘Ajax kampioen 2011’, met ondermeer drie voetbalnummers door Wolter Kroes (die echter niets met Ajax te maken hebben). We vragen ons echter af wat ‘Jij bent zo’ van Jeroen van der Boom op dat album doet. Waarschijnlijk omdat Jeroen een groot fan is van Ajax? Geldt dat dan ook voor ‘Hey (nay ney nah)’ van Milk & sugar feat. Vaya con dios?

Ray & Renny treden voor het voetlicht

Ray & Renny: Jeans (51)

Ze hebben al diverse nummers geschreven en geproduceerd voor en met acts als Akon, Mario Winans en T-pain. Pijnlijk, want wij hadden nog nooit van de broers Renny & Ray Richardson gehoord. Nu ze niet meer alleen achter de schermen actief blijven, maar ook zelf op het podium staan, als het duo Ray & Renny, komt daar nu verandering in. En krijgen wij de kans om de twee beter te leren kennen.

spijkerbroekhits

Na ‘Jeans on’ van David Dundas (#15 in 1977), ‘Kant aan m’n broek’ van Rita Corita (#25 in 1979), ‘Baby makes her blue jeans talk’ van Dr. Hook (#2 in 1982) en ‘Skinny jeans’ van LeLe (#91 in 2008), is ‘Jeans’ van Ray & Renny de vijfde hit die over broeken gaat. De grootste hits dankzij een spijkerbroek, waren echter nummers waarin het woord jeans of broek helemaal niet voorkomt: ‘Wonderful world’ van Sam Cooke (in 1986) en ‘The joker’ van Steve Miller band (in 1990), bereikten beide de eerste plaats na het gebruik van het nummer in de reclame van Levi’s 501 …het spijkerbroekenmerk.

VanVelzen terug naar de roots

VanVelzen: Too good to lose (55)

Too good to lose’ schreef VanVelzen in amper drie uur tijd. Hij zegt daarmee zelf terug te gaan naar waar het allemaal om draait: het liedje. ‘Too good to lose’ is de elfde notering voor de 33-jarige Roel van Velzen. Afgelopen zondag, 22 mei, stond Roel voor de vijfde keer in het Sportpaleis in Antwerpen als support act van Marco Borsato. Op 4 juni geeft hij een eigen concert in de Heineken Music Hall in Amsterdam.

A friend in London wilde geen contractuele verplichtingen

A friend in London: New tomorrow (58)

De vijfde en laatste (of eerste van de vijf als je bij #1 bent begonnen te lezen) Eurovisiehit, is ‘New tomorrow’ van A friend in London uit … Denemarken. Tijdens de finale eindigden de Denen met 134 punten op de vijfde plaats.

A friend in London ontstond in 2005 op een school in het plaatsje Vostrup. Tim Schou, de leadzanger, won in dat jaar de talentenjacht voor Deens jong talent, waardoor de band een singletje mocht opnemen, ‘Thoughts of a Boheme’. De andere leden zijn Sebastian Vinther (gitaar/zang), Aske Damm Bramming (bas/zang) en Esben Svane (drums/zang). Nadat de Deense radio de volgende single had opgepikt, gingen ze op tournee en deden zo’n 100 optredens.
In 2008 won de band de Europese voorronde van ‘Bodog Million Dollar Battle of the Bands’, een mondiale wedstrijd tussen bandjes. Hoewel ze nu deel mochten nemen aan het vervolg, in Amerika, met negen andere bandjes, zagen ze daar toch van af. Ze moesten dan een contract tekenen, waardoor ze allerlei verplichtingen opgelegd kregen, en daar hadden ze geen trek in. Een tijdje later kwamen ze alsnog in Amerika, maar nu om te touren, evenals in Canada waar ze zeer populair zijn.

Begin dit jaar wonnen ze de voorronde van de Deense finale voor het Eurovisie Songfestival met ‘New tomorrow’. Vervolgens kwamen de beschuldigingen dat het refrein plagiaat zou zijn van ‘Silk road’, een Chinees volksliedje en dat het nummer overeenkomsten zou vertonen met drie andere nummers. Jakob Glæsner, naast Lise Cabble, één van de twee componisten van ‘New tomorrow’, verklaarde dat ‘het onvermijdelijk is dat het liedje, dat slechts vijf akkoorden kent, niet aan een ander liedje doet denken’.

Ell & Nikki blijven niet bij elkaar

Ell & Nikki: Running scared (59)

In de weken naar de 56ste editie van het Eurovisie Songfestival, behoorde ‘Running scared’ van Elll & Nikki al tot één van de grote favorieten van het festival. Tijdens de eerste halve finale op dinsdag 10 mei, eindigde het nummer tweede achter Griekenland. En tijdens de finale op zaterdag 14 mei, zag het er al snel naar uit dat het nummer zou gaan winnen. Uiteindelijk won het liedje met 221 punten, 32 meer dan ‘Madness of love’ van Raphael Gualazzi.

Het duo Ell & Nikki is geen bestaand duo uit Azerbeidzjan, maar ontstond tijdens de voorrondes. Deze startten op 15 november 2010 en duurden tot 31 december, waarbij gedurende zeven weken telkens 11 deelnemers, elke dag een liedje moesten zingen. Aan de voorrondes deden dus niet minder dan 77 (!) deelnemers mee. Uiteindelijk bleven er vijf over in de finale op 11 februari, en daaruit koos een jury Ell & Nikki.

Eldar Gasimov (Baku, 4 juni 1989) komt uit een beroemde artiestenfamilie in Azerbeidzjan en begon al vroeg met zingen. Hij trad diverse keren op in Rusland. Eldar volgde pianolessen, studeerde af in internationale relaties en regionale geografie. Hij spreekt vloeiend Duits en dat kwam goed van pas in Düsseldorf.
Nigar Jamal (Baku, 7 september 1980) studeerde in 2001 af in economie en management. Haar muzikale helden zijn Christina Aguilera, Alicia Keys, Brandy Norwood, Craig David en Chris Brown. Sinds 2005 woont ze in Londen.

Zoals gezegd, het duo is min of meer bij elkaar gezocht voor het festival. Het is dan ook allesbehalve zeker of de twee nog samen verder zullen werken, want beide hebben ze hun eigen carrière. ‘Wellicht komen er nog een paar liedjes van de twee, maar het zal niet veel meer worden dan dat’, verklaarde Nikki onlangs.

Shary-An is allergisch voor betweters

Shary-An: Mr. know it all (65)

Ze haalde de finale niet, maar met uitzondering van Ben Saunders (winnaar), is Shary-An Nivillac wel de meest productieve van de deelnemers aan The voice of Holland. ‘Mr. know it all’ is na ‘Six feet under’ al de tweede echte single van haar. Beide nummers komen te staan op haar debuutalbum dat later dit jaar verschijnt. Daarop komen naast enkele ballads, ook inhoudelijke nummers te staan over hoe dingen in het leven gaan en dat er niet altijd een antwoord achter zit.

Mr. know it all’ is een voorbeeld van zo’n inhoudelijk liedje. Shary-Ann over de tot standkoming: “We (Sven Figee van Sven Hammond Soul, schrijver Ivan Peroti en Shary-Ann zelf) zaten wat te klooien achter de piano, beetje aan het kletsen. Ik zat verhalen aan het vertellen, dat ik het heel vervelend vind en dat het een allergie van me is, als men maar altijd doet alsof ie alles weet. We hadden het op een gegeven moment over de politiek en uiteindelijk vertelde ik een verhaal en begon Sven achter de keys en Ivan en ik aan het schrijven, aan doen en passen en mixen en maken.”

Shary-An, die nog studeert aan de Popacademie en in haar vrije tijd in de horeca werkt, is veel met muziek bezig en woont op zichzelf. Tijdens The voice of Holland heeft ze veel ervaring opgedaan, waardoor ze zelfs eerder kan afstuderen. Niet pas over vier jaar, maar nu al binnen anderhalf jaar.

voort wat hoort wat

Afgelopen maandag, 16 mei, heeft Shary-Ann meegewerkt aan de videoclip van ‘Hoopla’, de nieuwe single van Sven Hammond Soul, die haar single ‘Mr. know it all’ inspeelde. In de clip wordt een hoelehoep-wedstrijd gespeeld, waaraan ook Nico Dijkshoorn mee doet.

Kate Ryan wil naar Bakoe

Kate Ryan: Lovelife (72)

He he, eindelijk een act die niets met het Eurovisie Songfestival te maken heeft. Of toch niet? Nee, want Kate Ryan deed weliswaar dit jaar niet mee voor België, maar wel in 2006 met het nummer ‘Je t’adore’, waarmee ze strandde in de halve finale. Nadat bekend geworden was dat België dit jaar net niet de finale haalde (Witloof bay met ‘With love baby’ eindige elfde in de tweede halve finale), liet Kate weten best nog een keertje mee te willen doen. Althans, ze heeft de vraag voorgelegd aan haar fans. Dus wellicht staat Kate in 2012 op het podium in Bakoe in Azerbeidzjan!

Lovelife’ is de negende notering voor Katrien Verbeeck (Tessenderlo, 22 juli 1980), zoals Kate Ryan in het echt heet. De grootste hits scoorde ze met covers: ‘Désenchantée’ (#4 in 2002) en ‘Ella elle l’a’ (#5 in 2002). ‘Lovelife’, voorloper van haar album ‘Electroshock’, is geen cover, maar bevat wel een sample van ‘Narcotic’ door Liquido (#7 in 1999).

Denen helpen Ierland aan achtste plek

Jedward: Lipstick (84)

Jedward is een Iers duo dat dit jaar voor Ierland meedeed aan het (jawel) Eurovisie Songfestival. Nadat zij (in tegenstelling tot onze 3js) wel de tweede finale hadden overleefd (ze werden achtste), mocht het duo aantreden tijdens de finale op 14 mei. Hun liedje ‘Lipstick’, speciaal voor hen geschreven (tot dan zongen ze alleen maar covers) eindigde achtste.
John Paul Henry Daniel Richard Grimes is geboren op 16 oktober 1991 en is tien minuten ouder dan zijn tweelingbroer Edward Peter Anthony Kevin Patrick Grimes. Al tijdens hun schooltijd bleek de voorliefde voor muziek. Ze deden mee aan diverse talentenshows en in 2009 deden ze mee aan de zesde editie van de Ierse X factor, waar ze uiteindelijk zesde werden. In eigen land scoorden ze een #1-hit met ‘Under pressure (Ice ice baby)’, een mashup van beide nummers. Ook hun album ‘Planet Jedward’, met covers, bereikte in Ierland de eerste plaats.

In tegenstelling tot andere jaren waarin iedereen vrij was een nummer in te sturen, pakte de RTÉ (de Ierse publieke omroep) het dit keer anders aan met het liedje dat Ierland zou moeten vertegenwoordigen. Aan vijf gerenommeerde muziekcomponisten werd gevraagd een liedje te schrijven voor een act, die dan tevens een mentor kreeg toegewezen (lijkt een beetje op onze voorronde in 2010).

‘Lipstick’ was één van vijf liedjes waaruit op 28 januari 2011 gekozen kon worden en eindigde ver boven de andere vier. Het nummer is geschreven door Dan Priddy, een songschrijver uit Maleisië en Deekay, een Deens productie/schrijvers team dat zijn sporen al verdiende voor onder andere Diddy, Sugababes, Lemar en Blue.

Raphael Gualazzi zet Italië weer op de kaart

Raphael Gualazzi: Madness of love (90)

Italië is naast Spanje, Frankrijk, Groot-Brittannië en Duitsland, één van de vijf landen die het Eurovisie Songfestival sponsoren met een flinke financiële bijdrage. Genoeg, om elk jaar verzekerd te zijn van een finaleplek, ongeacht hoe hoog (of soms laag) de inzending eindigt. Italië won het festival twee keer: Gigliola Cinqueti met ‘Non ho l’étà’ (in 1964) en Toto Cutugno met ‘Insieme 1992’ (in 1992). Ondanks dat Italië tussen 1998 – 2010 niet meedeed aan het festival, betaalden ze er wel aan mee.

Na veel pogingen van de EBU (= de Europese radio-unie, een samenwerkingsverband van publieke omroepen), om Italië terug te halen naar het liedjesfestival, lukte dat uiteindelijk voor 2011. In het najaar van 2010 kondigde de RAI (=Italiaanse publieke omroep) aan dat Italië weer mee zou doen en dat de winnaar van X factor een goede kans maakte. Maar uiteindelijk werd daar van afgestapt en moest Nathalie Giannitrapani thuis blijven en werd de kandidaat gehaald bij het

San Remo festival

De oorsprong van het Eurovisie Songfestival ligt in het Italiaanse San Remo Festival. Dit festival wordt sinds 1951 gehouden in San Remo, waaraan alleen Italiaanse liedjes deelnamen. Met de start van het Eurovisie Songfestival in 1956, werd min of meer traditie dat de winnaar van het San Remo festival Italië zou vertegenwoordigen. Sinds 1984 is het festival gesplitst in een sectie voor gevestigde artiesten en eentje voor nieuwkomers.

Nadat de winnares van X factor was afgevallen werd voorgesteld om weer een winnaar van het San Remo festival te sturen. Maar de RAI koos voor een andere oplossing. Een speciale jury kreeg de taak de kandidaat te kiezen uit de deelnemers aan het Italiaanse festival, wat dus niet perse de winnaar hoefde te zijn. Roberto Vecchioni won met ‘Ciamami ancora amore’ (gevestigde artiesten), Raphael Gualazzi met ‘Follia d’amore’ (nieuwkomers).

De jury bepaalde dat Gualazzi naar Düsseldorf mocht om Italië te vertegenwoordigen. Zijn ‘Follia d'Amore’ werd daarvoor bewerkt tot ‘Madness of love’. Een goede keuze, want het nummer eindigde tweede met 189 punten. Italië, de peetvader van het Eurovisie Songfestival is weer helemaal terug.

En dat dankzij Raphael Gualazzi (Urbino, 11 november 1981). Hij studeerde klassiek piano, maar breidde dat uit naar jazz, blues en fusion. Sinds 2005 neemt hij deel aan diverse Europese jazzfestivals. In dat jaar bracht hij het album ‘Love outside the window’ uit. Hij brak door in eigen land, na een bijzondere uitvoering van ‘Stop’ van Fleetwood mac, dat daarop gebruikt werd in een reclamespot. Vorig jaar was Gualazzi op verscheidene festivals te zien, waaronder het Heineken jammin’ festival. In februari verscheen van hem het album ‘Reality and fantasy’.

Lena schrijft toch (een beetje) geschiedenis

Lena: Taken bij a stranger (92)

De negentienjarige Lena Meyer-Landrut won in 2010 het Eurovisie Songfestival voor Duitsland met het nummer ‘Satellite’. Gelijk na het festival kwam het nummer binnen op de vijfde plaats, maar zakte de week daarop naar #32 en was na negen weken verdwenen. Zolang zal ‘Taken bij a stranger’ het zeker niet volhouden. Al in juni 2010 werd bekend gemaakt dat Lena opnieuw zou meedoen met het festival dat gehouden werd in Düsseldorf.
Het nummer werd geproduceerd door Stefan Raab, die niet alleen liedjes schreef voor eerdere deelnemers, maar in 2000 ook zelf deelnam met ‘Wadde hadde dudde da?’ dat de vijfde plaats haalde. Sinds 2009 is hij betrokken bij de nationale finales. Je kunt wel zeggen dat hij het Eurovisie Songfestival in Duitsland weer opnieuw op de kaart heeft gezet. Misschien weet hij hoe we Nederland de finale in kunnen krijgen?

geschiedenis

Lena had geschiedenis kunnen schrijven door de eerste act te worden die twee keer achter elkaar het Eurovisie Songfestival won. ‘Taken by a stranger’ van Lena kwam echter tijdens de finale op zaterdag 13 mei 2011, niet verder dan de tiende plaats. Ook een prestatie. Nu mag ze zich scharen achter Lys Assia (winnares van de eerste editie in 1956) en Corry Brokken (winnares in 1957), acts die het festival wonnen en het jaar daarop weer meededen, maar niet weer wonnen. Een illuster drietal dus!

Laatste hit voor Dikdakkers (dit jaar)?

Dikdakkers: Aloha héja hé (95)

‘Aloha héja hé’ is de tweede hit dit jaar voor de Dikdakkers. De eerste was ‘Dikdakkers dans’ dat in maart #20 kwam. Sinds 2008 scoort het duo, dat bestaat uit Hans Voogd en Anton Geerts, elk jaar twee hits. Dus met de binnenkomst van ‘Aloha héja hé’ op #95 zitten ze al op hun jaarlijkse quotum.
Zoals bij de meeste van hun hits is ‘Aloha héja hé’ ook weer een cover. Het origineel is al twintig jaar oud en is van de Duitse zanger Achim Reichel. Hij schreef het nummer in 1991 en nam het op voor zijn album ‘Melancholie & Sturmflut’. Vorig jaar verscheen er een Nederlandse versie van door Michel Bodifee. Maar wie kent Bodifee? Dus namen de Dikdakkers het nummer ook nog eens op en brachten het met hulp van Berk Music uit.

Foo fighters succesvoller dan ooit

Foo fighters: Walk (98)

Zo hoor je vier jaar niets van de Foo fighters (hun voorlaatste studioalbum verscheen in 2007) en zo verschijnen er in één jaar twee albums van de band en scoren ze twee hitsingles. Die albums zijn ‘Medium rare’ (#51) en ‘Wasting light’ (#2), de singles ‘Rope’ (#31) en ‘Walk’ (#98). In Amerika lukte het de groep zelfs #1 te komen met het album ‘Wasting light’. Iets wat ze in hun hele bestaan sinds 1995 niet was gelukt. Kortom, de Foo fighters zijn terug en hoe!

maandag 23 mei 2011

Nederlands succes in Britse hitlijsten

De Megaman van deze week laat nog een dagje op zich wachten. Intussen heffen we het glas op twee Nederlandse acts die een zeer goede prestatie wegzetten in de Britse hitlijsten, die zondag bekend werden gemaakt. De ene act pakt de eerste plaats in de singlelijst, de andere knalt hoog binnen in de albumlijst.

Zoals afgelopen vrijdag al voorspeld in de Hitflits, is ‘Give me everything’ van Pitbull feat. Ne-Yo, Afrojack & Nayer doorgestegen naar de eerste plaats. Het nummer is geproduceerd door Afrojack, de Nederlandse dj/producer Nick van de Wall, die het nummer mede schreef. En daarmee is de Britse #1 weer voor een deel een Nederlandse prestatie. We hopen dat Nick inmiddels hersteld is van een flinke hoofdpijn, waar hij vrijdag nog aanleed. Want #1 komen in de Britse hitparade is maar voor weinig Nederlanders weggelegd!

De voorlaatste keer dat een Nederlander betrokken was bij een Britse #1-hit, was begin 2008, toen ‘Now you’re gone’ van Basshunter featuring DJ Mental Theo’s Bazzheadz, vijf weken op de eerste plaats stond. De voorlaatste volledige #1 in de Britse hitparade van een Nederlandse act, was op 5 november 2006: ‘Put your hands up for Detroit’ van Fedde le Grand.

En dan nu die andere Nederlandse act die hoog scoort in de Britse albumlijst. Ze werkt al meer dan een half jaar aan een Britse doorbraak, voor Katie Melua zou ze het voorprogramma verzorgen, maar Katie werd ziek en daarmee ging de Britse tour niet door. Ze kreeg stemproblemen en herstelde daarvan. Natuurlijk hebben we het over Caro Emerald, net terug van een promotietour in het Verenigd Koninkrijk voor de single ‘A night like this’ en het album ‘Deleted scenes from the cutting room floor’.
Alle inspanningen worden deze week beloond met een 70ste plaats voor de single (vanaf 92) en een 10de plaats (vanaf 190) voor het album. De single kreeg niet eerder een notering in de officiële single top 75, maar nu wel en dat vooral dankzij veel airplay op BBC-2, vergelijkbaar met onze Radio-2. De afgelopen week zijn er van de single 4202 stuks verkocht (in Nederland genoeg om #1 te komen) en dat levert haar een 70ste plaats op. Het album stond in oktober een weekje op #74. De afgelopen week zijn er 11.908 stuks van verkocht, genoeg voor een tiende plaats. Na half Europa, vallen nu ook de Britten voor Caro!